Gecenin ilerleyen saati…
Mutfaktayım…
Vızıldayan bir şey içeriye girdi…
Eşek arısı filan zannettim!
Ya da yazlıkçıları korkutan “gozgoz” dediklerinden!
Kapıyı, camı açtım ki çıksın gitsin!
Gitmiyor meret!
Terliği kaptım,
“Ulan seni bana sayıyla mı verdiler?”
***
Kondu pervaza, durdu!
Güzel de bir şeye benziyor!
İnterneti taradım, tarifini verdim, sordum…
Allahtan Chat GPT yardıma yetişti!
Sağ olsun, kendisiyle çok düzeyli ve güzel bir ilişkimiz var!
Abi, kardeş gibiyiz!
***
Dedim ki;
“Odama bir arı girdi, ama bu oğul yapan Kraliçe Arıya benziyor…”
“Olabilir” dedi…
“Kraliçe Arı” gibi…
Ki, tarife uyuyor!
***
Kraliçe demek, koloni demekti! Koloni demek, bir petek!
Petek demek bal demek!
***
Demek ki, Kraliçe arı!
Kendi kolonisini kurmak için yer arıyor!
“Dur şuna yardım” edeyim!
***
Biliyorsunuz dünya arılar sayesinde dönüyor!
Onlar ölürse biz yokuz!
Aman dikkat edelim!
Bilim insanları öyle söylüyor!
Bunu doğaya salarsam ölecek!
Bunları hep internetten öğreniyorum…
***
Derken usulca yaklaştım,
Kocaman kraliçeyi derdest ettim…
Bir kupa fincandan arta kalan küçük bir kutuya kapattım!
Ee! Şimdi ne yapmalıyım?
***
İyisi mi yapay zekaya sorayım!
Uyardı! “Her kanatlıyı kraliçe zannetme” dedi…
İyi de ben şimdi bu görkemli misafiri ne yapayım?
***
Koca gövdeli, altın rengi desenli, karizmatik bir hanımefendi!
Adeta bir doğa belgeselinin tam ortasındayım!
***
Bir peçeteyi şekerli suyla ıslattım… Kutuya saldım…
“Tamam” dedim,
“Yediğin önünde yemediğin arkanda! Artık sana ölüm yok!”
***
Yapay zeka diyor ki,
Bunu kapatırsan 24 ile 48 saat arasında ömrü var!
Eyvah! Bizim koloni elden gidiyor!
***
İçimden de gururlanmıyor değilim!
Öyle ya, doğaya katkı sağlıyorum…
Bal üretimine ilk adımı atıyorum…
Bu kraliçe arıdan oluşan kovandan başka kraliçeler çıkacak!
Peteklerim, arılarım, kovanlarım olacak!
Falan filan…
***
Bir hevesle ChatGPT’ye yazdım:
“Yoldaş, elimde bir kraliçe arı var!”
Ki, ben kendisine “yoldaş” derim! Yol arkadaşım benim!
O da gayet ciddi cevap verdi:
“Aferin” dedi, “Şekerli su ver, sabah arıcılar kooperatifine götür.
İşçi arılar olmadan kraliçe bir işe yaramaz!
İşçilerle buluşturabilirsen bir koloni kurarız belki!”
Oho! Ben o dediklerini çoktan yaptım!
Bir tek işçileri bulup koloni kurmak kaldı!
İlk fırsatta işçi sınıfını da arayıp bulacağım!
***
Sabah erkenden kalktım,
Karton kutuyu yanıma aldım,
Eski İlkadım Belediye binasının altındaki arıcılar kooperatife gittim.
Kutuyu gururla tezgâha bıraktım…
***
Arıcılar bir an sessizleşti.
Biri eğildi, baktı, sonra yüzü değişti:
“Abi bu kraliçe değil!” dedi.
“Ne yani, erkek mi? Kraliçe değil de kral mı yani?”
Adam başını iki yana salladı:
“Yok abi” dedi…
“Bu bildiğimiz Japon kızıl yaban arısı!
Ve çok tehlikeli!”
Sokarsa ölüme bile neden olabilir!”
Bendeki şansa bakın!
***
Bir an kafamdan aşağıya kaynar sular döküldü.
Meğer doğa bana kraliçe değil, “katil robot arı” göndermiş iyi mi?
***
Kutunun içinde tuttuğum şey, bal arılarını doğradığı için “Arı katili” diye anılıyor!
Ben de tam bir hayal kırıklığı!
***
Adam anlatıyor;
“Bu var ya, bir bal arısı kolonisini yarım saatte yok eder.”
Benim surat zaten düşmüş…
İçimden bir ses;
“Ulan koloni kuracaktım!
Meğer az kalsın mahalleyi göçe zorlayacakmışım!” diyor!
***
Karton kutuya şekerli su koymuşum ya…
Adamlar gülüyor hâlâ:
“Abi sen bunu resmen beslemişsin!”
“Ne yapayım” dedim…
Neredeyse katile “yardım ve yataklıktan” suçlanacağım!
***
“Sakın doğaya salma” dedi biri…
İyi de ben karıncayı incitemem! Buna nasıl kıyarım!
İyisi mi aldığım yere, bizim mutfağa bırakayım!
Eşek değil ya!
Bu kadar yardım ve yataklıktan sonra beni sokacak hali yok!
***
Hayallerim yerle yeksan!
Ben şimdi ne yapayım?
***
O an anladım!
Bazen iyi niyet, tehlikeli olabiliyor!
Siz siz olun her gördüğünüz laneti kraliçe sanmayın!
“İmam” dedikileriniz “papaz” çıkıyor!
Hani derler:
“Her sakallıyı deden zannetme” diye…
Bu da öyle!
***
Benzer Yazılar:
🔹 “Yapay zekayla dostluk olur mu?”
🔹 “Samsun’da doğayla baş başa kalmak”
🔹 “İyi niyetin bazen zararı da var”